Ana içeriğe atla

Ağustos Çıkmazı

Bu Blogda Ara

çizik

Gönderen karadut tarih: Kasım 04, 2010

Bağlantıyı al
Facebook
X
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

geleceğim, bekle dedi. gitti...

ben beklemedim, o da gelmedi.

ölüm gibi bir şey oldu...

ama kimse ölmedi.

Özdemir Asaf

Bağlantıyı al
Facebook
X
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Yorumlar

Popüler Yayınlar

rüya bu ya

1. ikimiz otobüsle uzak bir şehre gidiyormuşuz kars'a mı desek ardahan'a mı desek yollarda kar bulut mavisi/dağlar duman derin bir uykusuzluğa sarkmış uykusuzluğa sarkmış yolcular bir uçuruma sarkar gibi tedirgin ürkek gizli böcek çıtırtıları şoförün radyosundan camlar buğulandı sabah oluyor omuzumda uyuyorsunuz anlaşılmayacak şey mi ağır yorgunluğunuz hanidir başkasının hayallerinde yaşıyorsunuz kolay değil bir hayalden öbürüne yetişmek belki bir gece yarısı acil serviste hekim kaza olmuş/durmadan yaralı getiriyorlar ("RH negatif taze kan getiriyorlar") yarın o pavyon kızı ölesiye sevdiğim onu neden sevdiğimi bir türlü anlamıyor ağzı temmuz sıcağı bakışları sonbahar sanki saman ateşi için için yanıyor belki berber belki terzi/en iyisi kuşkusuz öğretmen olmasıdır/tayini doğuya çıkmış erzincan'a mı desek artvin'e mi desek ikimiz otobüsle uzak bir şehre gidiyormuşuz buzdan birer kılıç kavaklar yola çakılmış kargalar patırtı kıyamet ansızın fırladılar besbelli bi...

Sürgün

kendine sürgün bir garip kişiyim; sabah akşam imza veren. bilmemem gereken şeyler öğrendim; taraf tutmaz tanrı bilirim kaybetmekten korktuğu için. sorular sordum sormamam gereken. kendime bir kefen biçtim kendi tenimden. sınırlarımı aşmak yasaktır bana. yoksul yüreğim en kuytu kahvem. acıya tezhibim, hüzne redif. yalnızlığın gözlerine sürme çeken öyle biriyim ki; geceleri uykusuz kuyuları dinleyen. adım büyücüye çıktı bu yüzden. kendine sürgün bir garip kişiyim; kutsallığı zincir gibi parmağında çeviren. umudu depremden, aşkı külden bekleyen benim aranızda yerim yok zaten. heybesinde yılan işaretleri, baldıran zehiri yüzüğünün içinde ve yanında kav taşıyan ben; tekinsizim size göre ibret için yakılması gereken. merhabam kalmadı kimseyle. haç çıkardım namaza dururken. herkes tanır beni alnımdaki döğmelerden. inançsızım, dinsizim yeminle yalan ikiz kardeşken. kendine sürgün bir garip kişiyim; bulanık sularda yüzünü ararken sevda, bir tutam saç derisiyle uçuşurken rüzgarda. her şey ne kad...

salihat-ı nisvandan saffet hanımefendi'ye

hatırlarım bir akşam bir yokuşa durmuştum iri atlarınız macardı dantelleriniz alman ne göksuda bülbül dinlemek ne abdülhak şinasi bey ıpılık bir sevgi geçerdi içimden o zaman siz ne zaman öldünüz allahaşkına yani ne zaman kirli karlar bile erimemişti haber yoktu nisandan rüştü paşaydı deli rüştüye çıkmıştı adı osmanlı ordusunda o zaman hamitti padişah kocamın bıyıkları kocaman o günlerde her şey akıp giderdi biz de yaşardık hürriyet meşrutiyet otuzbir mart falan filan gemiler de öyle boğazdan aşağı boğazdan yukarı bıyıklarını burardı umursamazdı paşa kocam o zaman rüştü paşaydı sakallıydı belki sadece sakallıydı ki sakallar geçmişinde herhalde bir orman bir oğul bir kız iki gelin bir damat isviçre lozan nasıl ağlarım ben bilirim bir yangının ardından uykularım bölünüyor artık şu konağı bekliyorum söyle ey muhabbet kuşunun tüyü söyle ölüm ne zaman hep bir şeylere baktım bir şeyleri korudum kızdım kızgındı haremi vardı sakallıydı rüştü paşa o zaman hatırlarım bir akşam bir yokuşa durmuşt...

Blogger tarafından desteklenmektedir