Annemle İlgili Şeyler

sevgili anneciğim 
binlerce kez açıldım, binlerce kez kapandım yokluğunda
kocaman bir dağ lalesi gibi 
ve kapkara göbeğini dünyaya fırlatacakmış gibi duran. 

şimdi mucizevi bir yerdeyim 
muc'un ucuz evinde
sanki mürekkebi rutubet olan bir kalem
duvarlara hep senin resmini çiziyor 
dili geçmiş zamanda birçok resim, 
hep gülümsüyorsun
aklının ortasında mavi bir yıldız varmış gibi 
ve o yıldız karanlık bir şubat akşamında 
durmadan soluyormuş gibi.hatırlar mısın? 

mavi saçlı bir tanrı gibi severdim burdur gölünü 
o göl şimdi içimde kocaman bir anne ölüsü 
vişne bahçeleriyle dolu, 
neşeli bir şehre benzerdi senin sesin. 
bazen ölmek istiyorum. 
beni yeniden doğurman için
iri, ekşi bir vişne tanesi gibi 

kış başında bir ton kömür yığarlardı kapıya 
bazen görülen rüyalar gibi kapkara 
bir ton rüya çıtırdarken 
sen kar yağmadan önce başkaydın, 
kar yağdıktan sonra bambaşka. 
sanki hep buluğ çağındaydın. 
kuşlar zaptederdi sonra her yeri, sabahları 
binlerce kez söylerlerdi, söyleyeceklerini. 
bizim hiç anlamayacağımız bir şeyi. 

senin şarkıların aç kuşlara buğday saçardı. 
kediler yusyuvarlak dururdu karın ortasında 
kar manzaralı bir resmin ortasında durur gibi 
gri kediler sarmıştı etrafımızı, gri dağlar... 
bir tek senin çocuklar üşüyecek rengi saçların vardı. 

ben bu eve muc'un ucuz evi diyorum.yokluğunda böyle oldum. 
mucize öldükten sonra, buraya taşındım. 
ve inan muc bu evi bana ucuza verdi. 
yaşasaydın, hayatının ortasına 
güller yığan bir adam olsun isterdim babam. 
sen bir çocuk romanı annesi ol isterdim. 
ölü mısır tarlaları hışırdıyordu 
ve kalbimde çıngıraklı yılan sürüleri 
diye başlayan bir çocuk romanında... 
şalına sarınırdın, toprağa sarınır gibi 
erken öleceğini biliyordum bana bırakmak için, 
bu acımasız ölü anne sesini. 

şimdi mucizevi bir yerdeyim 
zaman bir salyangozun vücudunda yaşıyor burda 
ve çok ağır ilerliyor. 
yüzümdeki çillerden başka isyan eden biri yok hayatımda. 

not: ölen her kadın için bir şiir yazdım. 
onları muc'a evin karşılığında verdim 
çok ucuza. 
artık bütün üzgün oluşlarımın adı: 
anne.

Didem Madak

Yorumlar

Adsız dedi ki…
Tam da bugün 25 Aralık 2013 de kaldım annemsiz ve öyle guzel anlatmışin
iris dedi ki…
İlginç ki ben de annemi 25 Aralık 2004'te kaybettim :(

Kusuruma bakmayın, şimdi gördüm yorumunuzu
(iris)